mal weer hen to baad´n mutt

[medo]

Willem un Willma de beid, weern nu all över een Joor tosam, un dor meent Willma, dat Willm so langsam mal weer hen to baad´n mutt. Se meent, dat Will´m all´n bät´n streng ruk´n deiht. "Du mußt unbedingt weer nat´n Baadhus" Willem wurd rein´n bät´n vergrällt. "Ik go nich int´Badhus. Du weetst genau, dat mien Huud so dünn un mie dat Water völ to kolt is." Wilma reageert dor natürlich nich al to fründlich up: "Du mußt dat ja sülms weet´n. Wenn du nich to baad´n geihst, denn kannst du leider nich mehr bie mie schlap´m."


Willm also mit´n düll Kopp hen to baad´n. Kummt na´n paar Stünn weer. Wilma fragt hum:" Na, wo weer dat it de Baaderee?" - "Schiet, dat Water weer unangenehm kolt, mien Huud is ok nich dicker worn, un ik hebb mien Pullover verloorn!" - "Naja, wu denn ok, wech is wech!"


Na een Joor seggt Wilma: "Du Willem, du ruukst all weer so streng. Ik wür säg´n du mußt weer hen to baad´n". "Minsch Wilma, du weetst doch, wat dat letzte Mal passeert is : Mien Pullover wech, un denn dat alle malle kolle Water!" Wilma wur all weer düll: "Du geihst nu up de Stell hen to´n bad´n, anners kannst nich mehr bie schlape´m."


Willem also weer up´t Rad mit düll´n Kopp, un kummt na´n poor Stünnen weer. Fragt Wilma hum weer" Na Willem, wo weer´t Baad ditmal denn?" - Ach dat Water weer genauso kolt als letztmal, aber ik hebb mien Pullover weer funn, de weer unner mien Hemd."


Künstliche Befruchtung :
Willem sein Mester, de vör Joor´n, as he up Rent´n gaan is, vertruck´n weer, um annderswo sein Lebensabend to verbring´n, kummt noch mal to sein Wirkungsstätte, wo he de Kinner fröher wat biebrcocht hett, torügg. Dat düürt nich lang, dor drapt he Willem up Straat.


"Na Willem, wie geht es? Was macht das Leben?" Und so geiht dat hen un her. De beid lop´m denn ok so dör´t Dörp. Seggt de Mester: "Früher war das hier doch alles anders, altmodischer, gemütlicher. Heute all die aphaltierten Straßen, und all die modernen Maschinen und die vielen Autos... undda gegenüber, wo jetzt die Satellitenschüssel auf dem Dach steht, da war doch früher ein Storchennest. So etwas ist heute wohl nicht mehr modern?" - "Nee", seggt Willem "dat makk´n wie vandaag allenn´s mit künstliche Befruchtung."